Tot de zomer van 2019 bestond mijn leven vooral uit programmeren van websites, gamen en bier drinken na werktijd. Ik merkte dat me dit zowel mentaal als fysiek parten ging spelen, dus ik wilde daar iets aan gaan doen. Hardlopen leek voor de hand liggend, wat dat doet toch zo'n beetje heel Nederland. Bovendien kon je zo de deur uitstappen en beginnen... Lekker efficiënt! Dus, enthousiast als ik ben, online hardloopschoenen gekocht en gegaan... Ennn geblesseerd.
Zoals velen maakte ik de fout om zonder idee, zonder plan en op de verkeerde schoenen te beginnen. "Ga anders eens fietsen" zei een collega. En zo geschiedde; Berrie ging fietsen. De vrijheid en de spanning van het ontdekken van je omgeving zorgden al snel voor een verslaving!
Vele duizenden kilometers volgden op de fiets met enkele hele mooie tochten, maar het ging stiekem toch ook weer kriebelen om te gaan lopen. Ik merkte, net als meerdere mensen, dat het een het ander niet hoeft uit te sluiten. Sterker nog; steeds meer mensen hebben net als ik ondervonden dat hardlopen en fietsen elkaar prima complementeren. Ik stap dus nog steeds graag op de fiets voor een lekker ritje.
De herkansing om te gaan hardlopen pakte ik wat zorgvuldiger aan en bouwde langzaam mijn kilometers weer op. Het is eigenlijk pas sinds de Tilburg Ten Miles van 2022 dat ik grotere afstanden ben gaan lopen (en waarderen). Na de Ten Miles heb ik gelijk plannen gemaakt voor een halve marathon in 2023. Deze liep ik in april 2023 en ik merkte dat ik het goed aan kon. Dit bevestigde voor mezelf dat ik het idee om een marathon te lopen officieel vorm mocht geven.
Inmiddels is mijn hardloophobby uiteraard volledig uit de hand gelopen (ik ben nogal een alles of niets-figuur) en verschijn ik graag aan de start van vele leuke hardloopevenementen. De marathon heb ik inmiddels gelopen en ik ben he-le-maal verknocht aan die magische afstand!
De meeste mensen zien alleen het eindresultaat. Niet het werk dat vooraf is gedaan. Zie hier waar mijn harde werk mij geleid heeft!