En zo valt je bedoeling om elke week te bloggen in het water. Net als de voorbereidingen voor mijn eerste marathon overigens! Het weer is meestal niet fantastisch, maar die lange duurlopen gaan er dan toch komen. Op het moment van schrijven heb ik al 2 duurlopen van boven de 30km erop zitten en ik neem jullie graag mee hoe ik ze heb ervaren in deze #roadtomarathon!
Deze stond eigenlijk niet op de planning, maar toen ik net van wintersport terugkwam, heb ik mijn 28km duurloop ingekort naar 25km. De planning voor zaterdag 10 februari was oorspronkelijk veel korter, maar ik heb het erop gewaagd om rustig 30km te gaan lopen. Tijdens deze periode waarin de lange duurlopen of intensieve marathonblokken wat meer aanwezig zijn heb ik tevens een nieuwe guilty pleasure ontdekt om de avond van tevoren koolhydraten te tanken: Vegetarische Bapao van de Vegetarische Slager!
Goed, het was de ochtend van Chinees Nieuwjaar en ik maak netjes mijn havermoutje en een koffie. Ik laat het allemaal een beetje zakken en speel intussen wat met mijn zoontje en maak de beentjes wakker. Ik pak 3 gelletjes en 2 kleine bidonnetjes en klokslag 10 uur gaat mijn horloge aan. We zijn vertrokken!
Voor deze route had ik bedacht om weer via de fietssnelweg vanuit Tilburg naar de Efteling te lopen. Normaal gesproken ga ik daar links onder de Efteling door, maar het leek me leuk om eens door de Loonse en Drunense Duinen te lopen, dus ik ging rechtsaf door de duinen heen. Een fijn fietspad en beboste omgeving. Het was er heerlijk rustig en het was genieten. Het weer was ook prima! Er stond weinig wind en het regende niet. Dat is al heel wat deze dagen. Op kilometer 10 pakte ik mijn eerste gelletje en ik zat er mentaal fantastisch in, ondanks dat mijn hartslag wel ietsje hoger was dan normaal op dit tempo. Kan misschien wat opgebouwde vermoeidheid zijn of gewoon de dag. Maar goed mentaal zat het goed en ik had een soort van tempo-lock in mijn benen. Ik liep heerlijk constant.
Kilometer 15 tot 20 waren de duinen uit en tot de westelijke rand van Loon op Zand. Daar kwam ik nog een collega loper tegen. "Hoe ver moet je nog? Ik ben net klaar na 18km" zei hij. Waarop ik antwoordde "Toevallig! Ik zit ook op 18km! Ik moet er nog wel 12. Fijn weekend nog!". Bij 20km liep ik dus Loon op Zand uit en alles ging nog fantastisch. Ik voelde me nog steeds erg goed en pakte mijn 2e gelletje.
Zelfs op kilometer 25 ging het nog fantastisch, maar op kilometer 28 merkte ik toch wel dat ik voor mijn lichaam nog onbekend terrein had bereikt. Laatste kilometers gingen nog wel prima, maar ik begon te voelen dat de tank verder leeg raakte. Misschien toch eigenlijk op dit punt al op 3 gelletjes moeten zitten? Ik wilde eigenlijk proberen op 2 gelletjes te lopen en de 3e had ik bij me voor de nood. Deze heb ik uiteindelijk niet meer gebruikt, maar dat merkte ik wel in de ervaren inspanning en de hartslag. Het was nog steeds wel prima behapbaar. Bij kilometer 30 was ik bijna thuis, maar ik besloot om toch nog een klein lusje om huis te maken om de 31 aan te tikken. Dus nadat ik de 31 aantikte kwam ik precies voor mijn deur uit en stopte ik het horloge. De benen voelden wel even stram, maar daarna mocht er uitgerust, maar vooral ook lekker gegeten worden! Ik had nog 2 ereburgers van de Vegetarische Slager in de koelkast liggen (het lijkt wel alsof ik gesponsord word in dit bericht, maar dat is niet 😂) en hier heb ik heerlijke burgerbroodjes van gemaakt. Daarna lekker uitrusten.
Het weekend na de eerste lange duurloop volgde een weekend met marathonblok. Dit was op papier een pittige training; 2km inlopen - 8km marathon pace - 2km threshold - 10km marathon pace. Maar die dag had ik vleugels. De paces werden makkelijk aangetikt en tijdens het thresholdblok heb ik zelfs onder de 4:00/km gelopen de eerste km. De 2e er nét boven. Dit gaf dus wel vertrouwen voor de lange duurloop van 32km die op de planning staat. Geheel volgens opgebouwde traditie at ik de avond van tevoren lekker 2 broodjes bapao van de Vegetarische Slager 😂.
De dag van de duurloop is aangebroken. Gelijk al bij vertrek zat ik er mentaal niet lekker in. M'n hartslagmeter leek ook even raar te doen. Die gaf een hoge hartslag aan, terwijl ik die niet voelde. Ik heb zelfs als "check" nog wat zinnen uitgesproken om te testen of het tempo "conversational" was (mensen moesten wel denken...).
Om een keer een mooi lusje te lopen, ging ik eerst via het industrieterein naar Udenhout en via de duinen en de Efeteling terug naar huis. Op papier een mooie route. Na 4km lopen was ik de stad wel uit en kon ik proberen om toch even mentaal erin te komen, maar toen...
Ik zat me net nog te bedenken dat veel velden goed onder water stonden, maar toen kwam ik toch echt op een geasfalteerd pad dat ook vol water stond. Hier kon ik dus niet omheen. Ik had dus 2 keuzes: Er doorheen of terugkeren. Ik koos aarzelend voor het eerste, maar dat was achter gezien misschien niet de beste keuze. Drijfnat waren mijn schoenen en sokken en ik zat van top tot teen onder de modder.
Tot kilometer 15 heb ik dus met hoorbaar zompige schoenen en sokken gelopen, dus als je hoopte dat je er net mentaal in zou komen... Helaas! Toen ik de Efteling voorbij was, mocht ik ook nog gezellig tegen de wind in lopen. Ik heb geprobeerd om gewoon te focussen op de stappen en deze "ongemakken" van mij af te zetten en dat ging eigenlijk best goed. Ik dacht maar zo "De marathon is ook een mentaal spel. Laat dit dan maar een mentale training zijn". Verder was de inspanning qua hartslag wel gewoon prima. Kilometers vlogen voorbij en op kilometer 28 voelde ik dat ik nog wel even door zou kunnen. Dat is een mooie progressie!
Toen ik uiteindelijk bij kilometer 32 uiteindelijk thuis kwam, waren de beentjes wel opnieuw een beetje stram geworden. Maar uiteindelijk was ik vooral blij dat ik dit heb kunnen doen. Grappig dat deze training qua gevoel / mentaal wel minder makkelijk was dan de 31 daarvoor, maar dat de hartslag wel lager was. Het punt van aangevoelde "vermoeidheid" was ook wel later. Al met al kan ik er dus wel tevreden op terugkijken. Ondanks de dikke blaar op één van m'n grote tenen (door de natte voetjes).